W związku z cały czas realną groźbą pozbawienia wiernych możliwości udziału w Eucharystii oraz przyjmowania sakramentów w okresie wielkanocnym środowiska katolickie i patriotyczne wystosowały list do Prymasa Polski.
Wielce Czcigodny Księże Prymasie,
Sługa Boży, Prymas Stefan Wyszyński przestrzegał nas, że „Albo Polska będzie katolicka, albo nie będzie jej wcale”, dlatego w dobie postępującej radykalnej dechrystianizacji Europy, jak i coraz częstszych, brutalnych ataków na religię katolicką w Polsce, Naród Polski znajduje się u progu epokowego przewrotu, którego realizacja przesądzi o jego dalszej przyszłości, jak i przyszłości naszej Ojczyzny. Dewastacje kościołów, profanacje wizerunku Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, ataki na duchowieństwo, śmiałe nawoływania do masowej apostazji, a także przyzwalanie przez część społeczeństwa (w tym nawet katolików!) na mord nienarodzonych dzieci, są niezbitym dowodem toczącej się w Polsce bezwzględnej walki o wyparcie Pana Boga i Jego prawa z przestrzeni publicznej. Ten bezbożny światopogląd i towarzysząca mu nienawiść są wirusem o wiele groźniejszym niż ziemskie choroby, albowiem doprowadzają do śmierci duchowej, a także zaprowadzają doczesny chaos i niesprawiedliwość.
Wroga tego można jednak pokonać, albowiem to Pan Jezus jest naszą Drogą, Prawdą i Życiem, naszym Wodzem i Królem, lekarstwem wobec wszelkich zagrożeń duchowych oraz doczesnych. Tymczasem dostęp do Pana Jezusa, z którym bezpośrednio obcujemy w sakramentach, został w Polsce znaczenie ograniczony. Mija dokładnie rok od momentu, gdy władza świecka radykalnie zmniejszyła Narodowi możność bezpośredniego kontaktu z Panem Bogiem i Jego zbawczą Ofiarą, w zasadzie przy bierności, jeśli nie wręcz przyzwoleniu dużej części duchowieństwa. Poprzez wprowadzenie restrykcji i zakazu organizowania tradycyjnych wesel, zniechęca się Polaków do zawierania sakramentalnych związków małżeńskich, skutkiem czego część katolików żyje w konkubinatach, a więc w stanie permanentnego grzechu ciężkiego. Wywiera się także naciski i represjonuje wiernych, którzy chcą publicznie oddawać część i chwałę naszemu Stwórcy poprzez modlitwę Różańcową, a także piętnuje się kapłanów organizujących pielgrzymki. W końcu, ze strony ekspertów rządowych, a nawet samych przedstawicieli rządu pojawiają się informacje o możliwych ograniczeniach najważniejszych celebracji roku liturgicznego, Wielkiego Tygodnia. Wobec tych wszystkich jawnych nadużyć, rodzi się pytanie, ile jeszcze dzieci Kościoła muszą wycierpieć, zanim nasi hierarchowie powiedzą w tej sytuacji: Non possumus! i wezmą swą trzodę w obronę?
Apelujemy zatem do Waszej Ekscelencji, aby stawił się za swoimi owcami niczym pasterz, czerpiąc ze szlachetnych wzorców wielkich poprzedników, prymasów Augusta Hlonda i Stefana Wyszyńskiego. W imieniu Narodu Polskiego domagamy się przywrócenia czci Pana Boga w przestrzeni publicznej, bez narzucanych na kult Boży bezprawnych ograniczeń i terroru sanitarnego, wbrew obowiązującym konkordatowi i Konstytucji.
Jak powszechnie wiadomo, okres Wielkiego Postu i następujące po nim Święta Zmartwychwstania Pańskiego są najistotniejszym czasem w życiu każdego katolika. Nie pozwólmy, aby Polska, która dzięki pełnej poświęcenia i heroizmu postawie katolickich kapłanów przetrwała czasy zaborów, wojen i ucisku ustrojów totalitarnych, dziś przegrała najważniejszą walkę – o cześć Bożą i zbawienie dusz.
19 marca obchodziliśmy uroczystości Św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, Patrona Kościoła Powszechnego dlatego módlmy się w tych intencjach do naszej Matki i Jej opiekuna słowami Aktu oddania Polski w macierzyńską niewolę Maryi, Matce Kościoła z 3 maja 1966 roku: „Odtąd, Najlepsza Matko nasza i Królowo, uważaj nas, Polaków jako naród – za całkowitą własność Twoją, za narzędzie w Twych dłoniach na rzecz Kościoła świętego, którego Patronem i opiekunem jest św. Józef, Twój Oblubieniec. Czyń z nami, co chcesz! Pragniemy wykonać wszystko, czego zażądasz, byleby tylko Polska po wszystkie wieki zachowała nieskażony skarb wiary świętej, a Kościół w Ojczyźnie naszej cieszył się należną mu wolnością konieczną do budowania Ciała Chrystusowego na Ziemi! Przyjmij naszą ufność, umocnij ją w serach naszych i złóż przed Tronem Jezusa, naszego Pana i Króla. Amen”.
Zgodnie z tym co następuje powyżej, pragniemy Jego Ekscelencję usilnie prosić o zdecydowaną reakcję oraz odpowiedź jakie działania zostaną podjęte celem przywrócenia Panu Bogu należnego miejsca w przestrzeni publicznej. Za odpowiedź składamy serdeczne Bóg zapłać.
Zapewniając Księdza Prymasa o naszej modlitwie w Jego intencji składamy szczere wyrazy szacunku.
Straż Narodowa
Roty Marszu Niepodległości
Męski Różaniec Warszawa
Bractwo Przedmurza
Różańcowy Marsz Życia
Fundacja Życia i Rodziny
TG Sokół-Radość
Stowarzyszenie Rodzin Wielodzietnych Warszawy i Mazowsza
Fundacja Nowy Nazaret